Es wird immer spannender

Da Cairns vorbestellt war, mussten wir in den letzten 4 Tagen "Kilometer machen" (ca. 400 km/Tag). Stationen waren: Rockhampton, Mackay, Townsville und Cairns.
Wij weten niet of het aan de verminderde concentratie lag of aan Hans' hang naar spanning en sentatie, we werden in ieder geval door de politie met blauwlicht gestopt. In the middle of nowhere ergens op de Pacific Highway Nr.1 moet een bord met 80 gestaan hebben. We reden 107 km/h. Dat kostte ons zonder pardon 250 $. Terwijl de ene agent in zijn auto de bekeuring regelde, was de andere agent bijzonder vriendelijk en leed met ons mee.
Townsville hat uns besonders gut gefallen auch wieder wegen der schoen angelegten Parks, die die Promenade zierten, auf der wir abends entlangbummelten. dabei kamen wir mitten in einen Percussion-workshop unter freiem Himmel. Wir waren erstaunt, wie es jemandem gelang, ca.50 zufaellig zusammengewuerfelte Laien so schoene Musik machen zu lassen. Ein Genuss.
Genossen haben wir auch den Besuch des Aquariums, dass uns einen guten Vorgeschmack auf unser Great-Barrier-Reef-Abenteuer gab.
Genoten heeft Anneke ook van 3 gesprekken met nederlandse emigranten. Ook had ze een leuk gesprek bij de waslijn met een australische die al 5 jaar met haar man onderweg was, meestal in een camper. Waar werk was, werkten ze een poosje voor de kost. Ueberhaupt vele leuke kontakten met andere touristen uit de hele wereld.
Anneke heeft de laatste dagen toch wel redelijk last van het zwoele, vochtige, warme weer. Dan moet ze het "heanig" aandoen. Dus hoe warmer hoe langzamer ze wordt.
Vorgestern sind wir mit dem Skyrail 7,5 km in einer kleinen Gondel ueber die Baumgipfel des aeltesten Regenwaldes Australiens gefahren. Zwischendurch konnten wir Stopps machen und auf walks den Regenwald naeher erkunden. Endpunkt war Kuranda, ein typischer Touristenort. mit allerdings einigen guten Gallerien. In einer haben wir einen von einem bekannten ortsansaessigen Aboriginie-Kuenstler gestalteten Bumerang gekauft. Seine Bilder waren wunderschoen, aber uns etwas zu teuer.
Wechselhaftes Wetter mit starken Boeen liessen die Gondeln ganz schoen wackeln. Spannend, spannend!!!
Maar nog niets vergeleken met dat wat nog kwam. Het Great-Barrier-Reef.
De boot, die ons naar het rif brachte, dockte aan aan een platform in het outer reef, waar we een dag bleven om de wereld onder water te verkennen. Als wij geweten hadden, dat we door de harde wind zo'n bootstocht moesten meemaken, hadden wij het waarschijnlijk niet gedaan. Overal hingen zee-zieke mensen over banken en relingen inclusief onszelf (Hans natuurlijk erger).
Maar gelukkig hebben we het niet geweten en is het een van de mooiste ervaringen van onze reis geworden. We hebben met een glasbodemschip een tocht door het rif gemaakt. En het snorkelen in het rif was wunderbar. Wat bijna een wonder was, dat Anneke een vis aaide, die net zo groot was dan haarzelf.
Diese Aktivitaeten liessen uns die Seekrankheit halbwegs vergessen. Aber dann kam die Rueckreise....
Waren wir froh, wieder in unserem gemuetlichen Cabin auf dem Coolwater-Park zu sein. Hans hat sich mittlerweile etwas an unsere Mitbewohner, die Geckos, gewoehnt.
Mit Cairns geht unsere Ostkuestenreise zu Ende. Das Auto wird am Sonntag abgegeben und der Flieger bringt uns nach Alice-Springs ins Outback.

Bleibt uns treu, freuen uns jedesmal sehr auf eure Kommentare.
Hooray, hooroo Anneke & Hans